Eens in de zoveel tijd moet je je grenzen verleggen. Bijvoorbeeld activiteiten ondernemen waar je tegen opziet, zoals bungee jumpen, parachute springen of een slang om je nek hangen, of simpelweg langer doorgaan dan je ooit gedaan hebt en blijven volhouden tot je op een hoger niveau bent aangekomen. Onze uitdaging was een barbecuesessie met een blauwe Weber in Voorhout en een hond die zowel blaft als bijt.

Vol goede moed en met een koffer vol oude kleren, het was eerder nog niet gelukt zonder kleerscheuren voorbij de hond te komen, togen we op een mooie winterdag naar Voorhout. Voor de verandering lag er deze dag geen sneeuw en was het eigenlijk wel prima uit te houden in de tuin, tijd voor een gezellig avondje met vrienden! In de hoek van de tuin had onze gastheer, tot ons grote plezier, nog zijn kerstboom liggen. Tijd om deze kerel aan het werk te zetten en om dat fijne warme gevoel van vriendschap te versterken met een mooi vuurtje. Al gauw vlogen de vonken er dan ook vanaf en schalde het klinken van de glazen door de tuin.

De vrouw des huizes had het diner goed voorbereid. Met wat hulp van Jamie Oliver en goede instructies aan haar man (zie je ‘m al staan met z’n briefje bij de slager?), had ze mooie gevulde koteletten voorbereid en een heerlijke salade in elkaar gedraaid. Terwijl wij met een biertje in de hand de lokale Weber starten, een mooie blauwe van 47 cm, wordt binnen de laatste hand gelegd aan aan de maaltijd en ik geloof dat de discussie ook ging over de keuze van de wijn. Zeker geen onbelangrijk onderwerp.

Terwijl de vlammen nog eens boven uit de schoorsteen van de buitenhaard slaan, leggen we de koteletten op het vuur. Eerst even met de directe methode dichtschroeien, daarna een tijdje indirect grillen. De groente van vanavond was witlof, die in halve stronken zo op het vuur konden. Indirect natuurlijk. De koteletten wil je lekker mals houden, dus houd ze in de gaten.

Naarmate de kerstboom kleiner en kleiner werd, duurde de avond langer en werd het steeds gezelliger. Toen het uiteindelijk tijd voor het dessert werd, werden er een paar gemarineerde stukken ananas te voorschijn getoverd. Deze hadden, zonder schil, een tijdje liggen badderen in suikerwater en ik geloof dat er ook een beetje kruidnagel doorheen zat. Terug naar de bbq dus! Het duurde even om deze klaar te maken, want het vuur dat er nog was, was wat magertjes. Maar het lukte uiteindelijk om mooie gegrilde stukken fruit te combineren met een bolletje ijs. Een toetje om je vingers bij af te likken.

Het duurde daarna niet heel lang meer tot we met een voldaan gevoel wegreden. Een prima avond achter de rug, weer een dag gebarbecued en zelfs zonder kleerscheuren de hond overleefd. Winning!

Oh ja, nog een tip: mochten er wat hete kruimels van kolen op de grond vallen, bedenk dan even wat voor schoenzolen je hebt, voordat je er vrolijk overheen gaat banjeren…